Celem zaprezentowanej pracy dyplomowej było opracowanie projektu rekultywacji i zagospodarowania obszaru po wyrobisku górniczym eksploatowanym przez Zakład Produkcji Kruszyw Rupińscy Sp. J. we wsi Szumowo, w powiecie zambrowskim, w województwie podlaskim. W momencie powstawania projektu teren kopalni był jeszcze użytkowany na cele wydobywcze, zaś eksploatację planowano zakończyć około 2018 r. W związku z tym projekt miał charakter studialny oraz poglądowy, nie w pełni opierał się na rzeczywistym ukształtowaniu terenu, gdyż zmieniało się ono na bieżąco w związku z eksploatacją. Niemniej jednak założenia projektowe opierały się na rzeczywistych oczekiwaniach Inwestorów, którzy po zakończeniu prac wydobywczych planowali przekształcić teren w duży ośrodek turystyczno-wypoczynkowy.
Studium rekultywacji obszaru o powierzchni 289 ha zawiera mapę hipsometryczną projektowanego terenu, projekt kierunków rekultywacji, koncepcję poprawienia panoramy wsi Szumowo widocznej od strony przyszłego ośrodka, projekt koncepcyjny plaży z wyspą ‘Mazowiecka Copacabana’ oraz liczne analizy.
Na podstawie wizji lokalnej, sporządzonej dokumentacji fotograficznej, zdjęć satelitarnych oraz map ewidencyjnych opracowano analizę stanu obecnego użytkowania terenu opracowania. Stan obecny przedstawia proces wydobywania kruszyw kopalnianych na różnych jego etapach. Wykonano również analizę lokalizacji dominant, osi widokowych i punktów wyeksponowanych oraz powiązań komunikacyjnych i natężenia ruchu.
Osie oraz punkty skupiające wzrok widziane spoza terenu opracowania stanowią ważny instrument nawiązywania dialogu pomiędzy projektowaną przestrzenią, a jej otoczeniem. Sprawiają, iż obie przestrzenie zaczynają się harmonijnie przenikać, zachowują równowagę między sobą. Przeprowadzona analiza układu przestrzennego całego obszaru wykazała, iż istnieje tam kilka interesujących osi widokowych, dających okazję do wyeksponowania wybranych fragmentów zagospodarowania terenu.
Nawiązanie komunikacji z sąsiedztwem jest jednym z warunków wpasowania obiektu w otoczenie. Sprawny i szybki dojazd jest ważnym czynnikiem decydującym o popularności terenów rekreacyjnych. Istotnym faktem w lokalizacji przyszłego ośrodka turystyczno-wypoczynkowego jest bardzo bliski przebieg drogi krajowej ekspresowej nr 8, łączącej Białystok ze stolicą. Połączenie miejscowości Szumowo z drogą ekspresową jest bardzo dobre, odbywa się poprzez dwie kategorie dróg lokalnych: powiatowe i gminne. Dostęp do terenu opracowania od strony wsi jest łatwy i wygodny, prowadzą na niego aż cztery drogi. Należy też podkreślić, że obszar ten jest położony zaledwie o godzinę drogi od Warszawy, Łomży oraz Białegostoku, a także w sąsiedztwie Zambrowa. Lokalizacja ta z pewnością zachęci duże rzesze ludzi nie tylko na spędzenie tam weekendu, lecz też do krótkiej wycieczki w letnie popołudnie.
Praca projektowa była propozycją nadania nowego ukształtowania terenu opracowania i przypisania mu konkretnych kierunków rekultywacji, które powiązane zostały z poniżej wymienionymi funkcjami. Istotne było takie ich rozmieszczenie, aby nie kolidując ze sobą spójnie tworzyły interesującą przestrzeń, przyciągającą swą różnorodnością zarówno mieszkańców pobliskich miejscowości, jak i turystów. Jednocześnie zamiarem twórczyni projektu było przywrócenie zdegradowanemu terenowi funkcji przyrodniczych poprzez utworzenie siedlisk, które mogłyby być skolonizowane przez różnorodne gatunki fauny i flory. Działanie to przyczyni się do podniesienia atrakcyjności turystycznej tego rejonu.
Na podstawie analizy danych dotyczących terenu opracowania sporządzono listę funkcji planowanych na danym terenie. Prócz odpowiedzi na oczekiwania Inwestorów zawarto w niej funkcje zaproponowane przez autorkę projektu. Następny krok polegał na prawidłowym rozmieszczeniu funkcji w obrębie omawianego obszaru. W tym celu utworzono 5 stref użytkowania, spełniających odmienne potrzeby użytkowników.
W zakres opracowania studium wchodzą następujące funkcje:
- Ekskluzywny hotel ze Spa
- Ośrodek jeździecki z hotelem dla koni
- Pensjonat w lesie obsługujący wędkarzy i nurków
- Laboratorium badania materiałów budowlanych
- Przestrzenie pełniące funkcje rekreacyjne:
- Plaża z kąpieliskiem i boiskami do siatkówki plażowej
- Górka saneczkowa i narciarska
- Amfiteatr nad wodą
- Wesołe miasteczko
- Nurkowisko
- Place zabaw
- Miejsce umożliwiające jazdę na rolkach
- Marina
- Molo
- Miejsce na ognisko
- Obiekty związane z eksploatacją kruszyw:
- Duży akwen powstały w miejscu wyrobiska
- Muzeum maszyn górniczych
- Most dla ruchu kołowego i pieszego nad akwenem
Na potrzeby studium należało opracować docelową mapę wysokościową terenu. Ukształtowanie terenu było punktem wyjściowym dla lokalizacji oraz kształtu wszystkich zaplanowanych funkcji. Nieckę akwenu ukształtowano wedle oczekiwań Inwestorów, dodając własne pomysły. Inwestorzy życzyli sobie stworzenia długiej i wąskiej niecki ciągnącej się wzdłuż terenu opracowania. Wyrazili też zainteresowanie mostem przecinającym akwen. Ponieważ już wcześniej część wyrobiska została zrekultywowana, ukształtowano brzegi, dwie wyspy oraz posadzono roślinność, autorka postanowiła rozwinąć pomysł Inwestorów. Stąd też sześć kolejnych wysp, które wspólnie tworzą urozmaiconą linię brzegową i mogą tworzyć odpowiednie warunki życiowe dla wielu gatunków fauny i flory. Aby dokładnie pokazać zamysł projektowy oraz sposób oddziaływania strefy zabudowy wsi na teren opracowania stworzono za pomocą programu komputerowego model przestrzenny.
W studium uwzględniono następujące kierunki rekultywacji przypisując im poniżej wymienione funkcje:
- Rekultywacja w kierunku rekreacyjnym:
1 Ośrodek jeździecki z pensjonatem
2 Plaża z wyspą
3 Boiska do siatki plażowej
5 Górka zjazdowa
6 Teren do jazdy wyczynowej na rowerze
8 Amfiteatr
9 Wesołe miasteczko
10 Domki letniskowe z mariną
14 Pole do disc golfu
16 Plac zabaw
17 Boiska sportowe
- Rekultywacja w kierunku rolnym.
- Rekultywacja w kierunku przyrodniczym:
11 Ogród romantyczny
12 Park krajobrazowy
13 Ogród angielski z warzywnikiem
- Rekultywacja w kierunku wodnym:
4 Trampolina do skakania do wody
7 Molo z mariną
15 Molo z mariną
20 Stacja bazowa dla nurków i wędkarzy
21 Nurkowisko
- Rekultywacja w kierunku dydaktycznym:
23 Muzeum maszyn górniczych
Prócz wyżej wymienionych w projekcie studium uwzględniono niniejsze zabudowania usługowe:
18 Hotel & Spa
19 Pensjonat w lesie
22 Laboratorium
Osie widokowe są obok układu komunikacyjnego sposobem powiązania obszaru poddanego opracowaniu z otoczeniem, a także powiązania poszczególnych części projektu ze sobą wzajemnie. W studium wykorzystano istniejące osie i punkty skupiające wzrok, a także utworzono nowe.
Ze względu na wysoką wartość kulturową, jaką przedstawia panorama wsi Szumowo widziana od strony omawianego terenu, autorka zdecydowała się wykorzystać ją dla podniesienia atrakcyjności widoków rozciągających się z terenu opracowania studium. Ponieważ panorama nie jest jednolita, gdyż budynki gospodarcze oraz dominanta architektoniczna w postaci kościoła, mające najwyższą wartość kompozycyjną, są przemieszane z budynkami stanowiącymi zakłócenia w odbiorze linii zabudowy, postarano się zaproponować taki układ nasadzeń drzewiastych, by ukryć to, co jest zakłóceniem, oraz by podkreślić w panoramie najbardziej warte uwagi jednostki kompozycyjne.
Zgodnie z wymogami określającymi zakres pracy magisterskiej należało opracować wybrany fragment studium w skali 1:100. Ze względu na ogromny obszar, jaki obejmuje niniejsza koncepcja, autorka zdecydowała się wpierw opracować projekt plaży ‘Mazowiecka Copacabana’ w skali 1:500, by potem wybrany fragment plaży pokazać w wymaganej skali 1:100.
Wybierając lokalizację plaży kierowano się jej ustawieniem względem stron świata, by skierowana była na południe, oraz rodzajem występujących utworów, którymi są piaski drobne. Teren projektowanej plaży jest urozmaicony wysokościowo, sięgając od 144 m n.p.m. od strony zachodniej do ok. 123,5 m n.p.m. w części wschodniej, gdzie znajduje się pomost z trampolinami do skakania do wody. Zbiornik w tym miejscu jest dodatkowo pogłębiony do 5.5 – 6 m poniżej linii lustra wody ze względów bezpieczeństwa. Od strony zachodniej, gdzie teren miał największe nachylenie, różnica wysokości pomiędzy najwyżej położonym punktem terenu, a poziomem lustra wody, wynosiła aż 14,5 m. Z tego względu autorka zdecydowała się zaprojektować tarasy dwumetrowej wysokości, ukształtowane i wspierane przy pomocy gabionów. Gabiony były naturalnym wyborem ze względu na charakter miejsca oraz łatwość w dostępie do surowca skalnego, jakim są występujące na tym terenie otoczaki.
Półokrągły, wgłębiony kształt plaży pozwolił na utworzenie zacisznego obszaru osłoniętego od strony północnej, wschodniej i zachodniej przed wiatrami, zaś od strony południowej otwartego na główny akwen obszaru opracowania, dzięki czemu przez cały dzień jest wystawiony na działanie ciepłych promieni słonecznych. Takie rozwiązanie być może poskutkuje stworzeniem miłego mikroklimatu, nieco cieplejszego i mniej wietrznego od reszty obszaru objętego studium.
Układ kompozycyjny terenu plaży oparty jest na osiach, które niby promienie wychodzą ze środkowego punktu założenia, jakim jest wieża ratownicza ulokowana w centrum wyspy. Na osiach opisane są łuki zbliżone do półokręgów, tworząc od strony północnej drogę wzdłuż plaży oraz tarasy z gabionów, zaś od strony południowej kształt ten jest powtórzony, tworząc pewnego rodzaju równoważnię w kompozycji, w formie pomostu przypominającego kotwicę, wyciągającego się w głąb akwenu.
Na teren plaży można się dostać na sześć sposobów: głównymi biegami schodów o kierunkach północny wschód – południowy zachód oraz północny zachód – południowy wschód, podjazdem dla wózków i kosiarki, windą, drogą dojazdową gruntową, drogą wodną. Prócz tego komunikację wewnętrzną wspomagają: schody wkomponowane w tarasy, promenada, pomost łączący plażę główną z wyspą.
‘Mazowiecka Copacabana’ daje wiele możliwości rekreacji. Najważniejszą z nich jest oczywiście samo plażowanie, zarówno w słońcu, jak i w cieniu pod parasolami lub brzozami. Pomyślano o urozmaiconej nawierzchni, jak piasek, trawa, drewniany pomost, dające więcej alternatyw użytkowania. Są tam też miejsca na rozpalenie ogniska. Prócz możliwości, jakie daje zbiornik wodny, dla osób lubiących aktywny wypoczynek przewidziano boiska do siatkówki, trampoliny do wykonywania skoków do wody, szeroką i długą promenadę o nawierzchni umożliwiającej jazdę na rolkach czy też deskorolce. Zaprojektowano również miejsca na cumowanie łodzi.
Dla podniesienia bezpieczeństwa oraz wygody użytkowania przewidziano główną wieżę ratowniczą na środku wyspy, stanowiącej centralny punkt całej kompozycji, z WC na parterze budynku. Przy głównej części plaży zlokalizowano dwa obiekty socjalne wbudowane w tarasy, z WC oraz przebieralniami, a także możliwością stworzenia punktów handlowych. Trzeci obiekt pod tarasami jest kawiarnią, do której dostęp jest możliwy przez główne wejście od strony plaży, a także przez windę. Nie zapomniano o osobach niepełnosprawnych – mają one możliwość dostania się na plażę windą, podjazdem na wózki oraz samochodem. Na samej plaży wózkowicze mogą się swobodnie przemieszczać dzięki promenadzie o nawierzchni TerraWay oraz podestom i pomostom drewnianym. Trawniki na tarasach również umożliwiają jazdę wózkiem.
W obrębie plaży uwzględniono nasadzenia jedynie kilku gatunków roślinnych, co było podyktowane charakterem miejsca. Przeciętna piaszczysta plaża jest krajobrazem ubogim w rośliny, dominują na niej piasek lub inny surowiec skalny oraz woda. Autorka nie chciała łamać tego schematu, gdyż zależało jej na stworzeniu naturalnej atmosfery miejsca pomimo zaproponowanych szerokich kamiennych płaszczyzn i ostrych kątów tarasów. Wybrano następujące gatunki: brzozę brodawkowatą, jarząb pospolity ‘Fastigiata’, jałowiec pospolity ‘Repanda’, jałowiec płożący ‘Limeglow’, winobluszcz pięciolistkowy, sosnę pospolitą, świerk pospolity, a także pałkę szerokolistną.
Opis
Celem zaprezentowanej pracy dyplomowej było opracowanie projektu rekultywacji i zagospodarowania obszaru po wyrobisku górniczym eksploatowanym przez Zakład Produkcji Kruszyw Rupińscy Sp. J. we wsi Szumowo, w powiecie zambrowskim, w województwie podlaskim. W momencie powstawania projektu teren kopalni był jeszcze użytkowany na cele wydobywcze, zaś eksploatację planowano zakończyć około 2018 r. W związku z tym projekt miał charakter studialny oraz poglądowy, nie w pełni opierał się na rzeczywistym ukształtowaniu terenu, gdyż zmieniało się ono na bieżąco w związku z eksploatacją. Niemniej jednak założenia projektowe opierały się na rzeczywistych oczekiwaniach Inwestorów, którzy po zakończeniu prac wydobywczych planowali przekształcić teren w duży ośrodek turystyczno-wypoczynkowy.
Studium rekultywacji obszaru o powierzchni 289 ha zawiera mapę hipsometryczną projektowanego terenu, projekt kierunków rekultywacji, koncepcję poprawienia panoramy wsi Szumowo widocznej od strony przyszłego ośrodka, projekt koncepcyjny plaży z wyspą ‘Mazowiecka Copacabana’ oraz liczne analizy.
Na podstawie wizji lokalnej, sporządzonej dokumentacji fotograficznej, zdjęć satelitarnych oraz map ewidencyjnych opracowano analizę stanu obecnego użytkowania terenu opracowania. Stan obecny przedstawia proces wydobywania kruszyw kopalnianych na różnych jego etapach. Wykonano również analizę lokalizacji dominant, osi widokowych i punktów wyeksponowanych oraz powiązań komunikacyjnych i natężenia ruchu.
Osie oraz punkty skupiające wzrok widziane spoza terenu opracowania stanowią ważny instrument nawiązywania dialogu pomiędzy projektowaną przestrzenią, a jej otoczeniem. Sprawiają, iż obie przestrzenie zaczynają się harmonijnie przenikać, zachowują równowagę między sobą. Przeprowadzona analiza układu przestrzennego całego obszaru wykazała, iż istnieje tam kilka interesujących osi widokowych, dających okazję do wyeksponowania wybranych fragmentów zagospodarowania terenu.
Nawiązanie komunikacji z sąsiedztwem jest jednym z warunków wpasowania obiektu w otoczenie. Sprawny i szybki dojazd jest ważnym czynnikiem decydującym o popularności terenów rekreacyjnych. Istotnym faktem w lokalizacji przyszłego ośrodka turystyczno-wypoczynkowego jest bardzo bliski przebieg drogi krajowej ekspresowej nr 8, łączącej Białystok ze stolicą. Połączenie miejscowości Szumowo z drogą ekspresową jest bardzo dobre, odbywa się poprzez dwie kategorie dróg lokalnych: powiatowe i gminne. Dostęp do terenu opracowania od strony wsi jest łatwy i wygodny, prowadzą na niego aż cztery drogi. Należy też podkreślić, że obszar ten jest położony zaledwie o godzinę drogi od Warszawy, Łomży oraz Białegostoku, a także w sąsiedztwie Zambrowa. Lokalizacja ta z pewnością zachęci duże rzesze ludzi nie tylko na spędzenie tam weekendu, lecz też do krótkiej wycieczki w letnie popołudnie.
Praca projektowa była propozycją nadania nowego ukształtowania terenu opracowania i przypisania mu konkretnych kierunków rekultywacji, które powiązane zostały z poniżej wymienionymi funkcjami. Istotne było takie ich rozmieszczenie, aby nie kolidując ze sobą spójnie tworzyły interesującą przestrzeń, przyciągającą swą różnorodnością zarówno mieszkańców pobliskich miejscowości, jak i turystów. Jednocześnie zamiarem twórczyni projektu było przywrócenie zdegradowanemu terenowi funkcji przyrodniczych poprzez utworzenie siedlisk, które mogłyby być skolonizowane przez różnorodne gatunki fauny i flory. Działanie to przyczyni się do podniesienia atrakcyjności turystycznej tego rejonu.
Na podstawie analizy danych dotyczących terenu opracowania sporządzono listę funkcji planowanych na danym terenie. Prócz odpowiedzi na oczekiwania Inwestorów zawarto w niej funkcje zaproponowane przez autorkę projektu. Następny krok polegał na prawidłowym rozmieszczeniu funkcji w obrębie omawianego obszaru. W tym celu utworzono 5 stref użytkowania, spełniających odmienne potrzeby użytkowników.
W zakres opracowania studium wchodzą następujące funkcje:
- Ekskluzywny hotel ze Spa
- Ośrodek jeździecki z hotelem dla koni
- Pensjonat w lesie obsługujący wędkarzy i nurków
- Laboratorium badania materiałów budowlanych
- Plaża z kąpieliskiem i boiskami do siatkówki plażowej
- Górka saneczkowa i narciarska
- Amfiteatr nad wodą
- Wesołe miasteczko
- Nurkowisko
- Place zabaw
- Miejsce umożliwiające jazdę na rolkach
- Marina
- Molo
- Miejsce na ognisko
- Duży akwen powstały w miejscu wyrobiska
- Muzeum maszyn górniczych
- Most dla ruchu kołowego i pieszego nad akwenem
Na potrzeby studium należało opracować docelową mapę wysokościową terenu. Ukształtowanie terenu było punktem wyjściowym dla lokalizacji oraz kształtu wszystkich zaplanowanych funkcji. Nieckę akwenu ukształtowano wedle oczekiwań Inwestorów, dodając własne pomysły. Inwestorzy życzyli sobie stworzenia długiej i wąskiej niecki ciągnącej się wzdłuż terenu opracowania. Wyrazili też zainteresowanie mostem przecinającym akwen. Ponieważ już wcześniej część wyrobiska została zrekultywowana, ukształtowano brzegi, dwie wyspy oraz posadzono roślinność, autorka postanowiła rozwinąć pomysł Inwestorów. Stąd też sześć kolejnych wysp, które wspólnie tworzą urozmaiconą linię brzegową i mogą tworzyć odpowiednie warunki życiowe dla wielu gatunków fauny i flory. Aby dokładnie pokazać zamysł projektowy oraz sposób oddziaływania strefy zabudowy wsi na teren opracowania stworzono za pomocą programu komputerowego model przestrzenny.
W studium uwzględniono następujące kierunki rekultywacji przypisując im poniżej wymienione funkcje:
1 Ośrodek jeździecki z pensjonatem
2 Plaża z wyspą
3 Boiska do siatki plażowej
5 Górka zjazdowa
6 Teren do jazdy wyczynowej na rowerze
8 Amfiteatr
9 Wesołe miasteczko
10 Domki letniskowe z mariną
14 Pole do disc golfu
16 Plac zabaw
17 Boiska sportowe
11 Ogród romantyczny
12 Park krajobrazowy
13 Ogród angielski z warzywnikiem
4 Trampolina do skakania do wody
7 Molo z mariną
15 Molo z mariną
20 Stacja bazowa dla nurków i wędkarzy
21 Nurkowisko
23 Muzeum maszyn górniczych
Prócz wyżej wymienionych w projekcie studium uwzględniono niniejsze zabudowania usługowe:
18 Hotel & Spa
19 Pensjonat w lesie
22 Laboratorium
Osie widokowe są obok układu komunikacyjnego sposobem powiązania obszaru poddanego opracowaniu z otoczeniem, a także powiązania poszczególnych części projektu ze sobą wzajemnie. W studium wykorzystano istniejące osie i punkty skupiające wzrok, a także utworzono nowe.
Ze względu na wysoką wartość kulturową, jaką przedstawia panorama wsi Szumowo widziana od strony omawianego terenu, autorka zdecydowała się wykorzystać ją dla podniesienia atrakcyjności widoków rozciągających się z terenu opracowania studium. Ponieważ panorama nie jest jednolita, gdyż budynki gospodarcze oraz dominanta architektoniczna w postaci kościoła, mające najwyższą wartość kompozycyjną, są przemieszane z budynkami stanowiącymi zakłócenia w odbiorze linii zabudowy, postarano się zaproponować taki układ nasadzeń drzewiastych, by ukryć to, co jest zakłóceniem, oraz by podkreślić w panoramie najbardziej warte uwagi jednostki kompozycyjne.
Zgodnie z wymogami określającymi zakres pracy magisterskiej należało opracować wybrany fragment studium w skali 1:100. Ze względu na ogromny obszar, jaki obejmuje niniejsza koncepcja, autorka zdecydowała się wpierw opracować projekt plaży ‘Mazowiecka Copacabana’ w skali 1:500, by potem wybrany fragment plaży pokazać w wymaganej skali 1:100.
Wybierając lokalizację plaży kierowano się jej ustawieniem względem stron świata, by skierowana była na południe, oraz rodzajem występujących utworów, którymi są piaski drobne. Teren projektowanej plaży jest urozmaicony wysokościowo, sięgając od 144 m n.p.m. od strony zachodniej do ok. 123,5 m n.p.m. w części wschodniej, gdzie znajduje się pomost z trampolinami do skakania do wody. Zbiornik w tym miejscu jest dodatkowo pogłębiony do 5.5 – 6 m poniżej linii lustra wody ze względów bezpieczeństwa. Od strony zachodniej, gdzie teren miał największe nachylenie, różnica wysokości pomiędzy najwyżej położonym punktem terenu, a poziomem lustra wody, wynosiła aż 14,5 m. Z tego względu autorka zdecydowała się zaprojektować tarasy dwumetrowej wysokości, ukształtowane i wspierane przy pomocy gabionów. Gabiony były naturalnym wyborem ze względu na charakter miejsca oraz łatwość w dostępie do surowca skalnego, jakim są występujące na tym terenie otoczaki.
Półokrągły, wgłębiony kształt plaży pozwolił na utworzenie zacisznego obszaru osłoniętego od strony północnej, wschodniej i zachodniej przed wiatrami, zaś od strony południowej otwartego na główny akwen obszaru opracowania, dzięki czemu przez cały dzień jest wystawiony na działanie ciepłych promieni słonecznych. Takie rozwiązanie być może poskutkuje stworzeniem miłego mikroklimatu, nieco cieplejszego i mniej wietrznego od reszty obszaru objętego studium.
Układ kompozycyjny terenu plaży oparty jest na osiach, które niby promienie wychodzą ze środkowego punktu założenia, jakim jest wieża ratownicza ulokowana w centrum wyspy. Na osiach opisane są łuki zbliżone do półokręgów, tworząc od strony północnej drogę wzdłuż plaży oraz tarasy z gabionów, zaś od strony południowej kształt ten jest powtórzony, tworząc pewnego rodzaju równoważnię w kompozycji, w formie pomostu przypominającego kotwicę, wyciągającego się w głąb akwenu.
Na teren plaży można się dostać na sześć sposobów: głównymi biegami schodów o kierunkach północny wschód – południowy zachód oraz północny zachód – południowy wschód, podjazdem dla wózków i kosiarki, windą, drogą dojazdową gruntową, drogą wodną. Prócz tego komunikację wewnętrzną wspomagają: schody wkomponowane w tarasy, promenada, pomost łączący plażę główną z wyspą.
‘Mazowiecka Copacabana’ daje wiele możliwości rekreacji. Najważniejszą z nich jest oczywiście samo plażowanie, zarówno w słońcu, jak i w cieniu pod parasolami lub brzozami. Pomyślano o urozmaiconej nawierzchni, jak piasek, trawa, drewniany pomost, dające więcej alternatyw użytkowania. Są tam też miejsca na rozpalenie ogniska. Prócz możliwości, jakie daje zbiornik wodny, dla osób lubiących aktywny wypoczynek przewidziano boiska do siatkówki, trampoliny do wykonywania skoków do wody, szeroką i długą promenadę o nawierzchni umożliwiającej jazdę na rolkach czy też deskorolce. Zaprojektowano również miejsca na cumowanie łodzi.
Dla podniesienia bezpieczeństwa oraz wygody użytkowania przewidziano główną wieżę ratowniczą na środku wyspy, stanowiącej centralny punkt całej kompozycji, z WC na parterze budynku. Przy głównej części plaży zlokalizowano dwa obiekty socjalne wbudowane w tarasy, z WC oraz przebieralniami, a także możliwością stworzenia punktów handlowych. Trzeci obiekt pod tarasami jest kawiarnią, do której dostęp jest możliwy przez główne wejście od strony plaży, a także przez windę. Nie zapomniano o osobach niepełnosprawnych – mają one możliwość dostania się na plażę windą, podjazdem na wózki oraz samochodem. Na samej plaży wózkowicze mogą się swobodnie przemieszczać dzięki promenadzie o nawierzchni TerraWay oraz podestom i pomostom drewnianym. Trawniki na tarasach również umożliwiają jazdę wózkiem.
W obrębie plaży uwzględniono nasadzenia jedynie kilku gatunków roślinnych, co było podyktowane charakterem miejsca. Przeciętna piaszczysta plaża jest krajobrazem ubogim w rośliny, dominują na niej piasek lub inny surowiec skalny oraz woda. Autorka nie chciała łamać tego schematu, gdyż zależało jej na stworzeniu naturalnej atmosfery miejsca pomimo zaproponowanych szerokich kamiennych płaszczyzn i ostrych kątów tarasów. Wybrano następujące gatunki: brzozę brodawkowatą, jarząb pospolity ‘Fastigiata’, jałowiec pospolity ‘Repanda’, jałowiec płożący ‘Limeglow’, winobluszcz pięciolistkowy, sosnę pospolitą, świerk pospolity, a także pałkę szerokolistną.
Zdjęcia