Z lasu do wody - to projekt, w której architektura i krajobraz nie tylko współistnieją, ale wzajemnie się uzupełniają. Zespół 12 budynków rekreacyjnych oraz centralnie usytuowany hotel, architekci z INDO Architekci zaprojektowali z pełną świadomością lokalnych warunków przyrodniczych i topograficznych. Kluczowym założeniem projektu była minimalna ingerencja w teren: zamiast kształtowania przestrzeni na nowo, zachowano istniejący układ rzeźby terenu i wkomponowano zabudowę w jego strukturę. Za realizację projektu odpowiedzialna będzie spółka Orzeł Kościelisko.

Budynki posadowiono na stalowych rusztach wspartych na punktowych żelbetowych stopach fundamentowych. Dzięki takiemu rozwiązaniu udało się uniknąć wyrównywania skarp, rozległych wykopów czy niszczenia systemu korzeniowego drzew. Stalowe słupy dystansujące łączą ruszt z fundamentami, niwelując różnice wysokości wynikające z naturalnych spadków terenu. To techniczne rozwiązanie ma również swoje znaczenie estetyczne – sprawia, że domy wydają się unosić nad ziemią, delikatnie zawieszone pomiędzy koronami drzew a taflą jeziora.

Struktura krajobrazu i kompozycja zieleni

Ograniczenie przekształceń gruntu pozwoliło na zachowanie lokalnej roślinności – zarówno drzew wysokich, jak i warstw podszycia oraz runa. Projektanci świadomie zrezygnowali z ingerencji w układ zieleni, nie wyznaczając ogrodów czy wyraźnie zdefiniowanych terenów rekreacyjnych. Zamiast tego przestrzeń została potraktowana jako ciąg krajobrazowych wnętrz, w których kompozycja wynika z rytmu przyrody. Między naturalnymi prześwitami leśnymi wprowadzono niewielkie otwarcia widokowe – skierowane zawsze w stronę jeziora, nigdy w kierunku sąsiednich budynków. Takie ukształtowanie zapewnia nie tylko prywatność, ale i optymalne doświetlenie oraz silny kontakt wizualny z otoczeniem.

Zobacz też: Nowe targowisko w Otwocku w stylu świdermajer

Przestrzenie wspólne połączono systemem ścieżek wykonanych z geokraty wypełnionej kruszywem mineralnym. Ich trasa została dopasowana do rzeźby terenu – wiją się wśród drzew, omijając korzenie, znikają chwilowo w gęstwinie, by po chwili wyłonić się przy brzegu. Ścieżki te nie tylko zapewniają komunikację, ale też same w sobie stanowią element kompozycyjny – prowadzą użytkownika przez zmienne wnętrza krajobrazowe, zmuszając do zwolnienia i uważnego doświadczania przestrzeni.

Architektura jako uzupełnienie przyrody

W projekcie nie wprowadzono sztucznego podziału na strefy funkcjonalne. Architektura wpisuje się w naturalny rytm przestrzeni, podkreślając jej walory zamiast je modyfikować. Elewacje budynków wykończono deską drewnianą ułożoną pionowo, co potęguje wrażenie smukłości brył i koresponduje z rytmem pni drzew. Trójwymiarowe ramy wokół przeszkleń budują grę światła i cienia, wprowadzając dodatkową głębię i miękko modelując krawędzie obiektów.

Wszystkie domy zorientowane są względem jeziora – ich przeszklone ściany szczytowe otwierają się na widok wody, jednocześnie odbijając ją w taflach szyb. W efekcie architektura zyskuje niemal lustrzany charakter, zacierając granice między wnętrzem a otoczeniem. To zamierzone działanie potęguje iluzję zanurzenia domów w krajobrazie i pozwala użytkownikom poczuć się jego częścią.

Oświetlenie terenu zostało ograniczone do minimum – dyskretne punkty świetlne w nawierzchniach i nastrojowe lampiony dryfujące przy pomoście tworzą wieczorem atmosferę spokoju. Zrezygnowano z intensywnych opraw, dzięki czemu nie zakłócono nocnej fauny i flory jeziora oraz lasu. Jednocześnie wszystkie ścieżki i strefy wejściowe pozostają funkcjonalne i bezpieczne.

Projekt pokazuje, że współczesne zagospodarowanie przestrzeni może być subtelne, technicznie zaawansowane i jednocześnie podporządkowane rytmowi przyrody. Dzięki przemyślanym rozwiązaniom inżynierskim, użyciu naturalnych materiałów i ograniczeniu ingerencji w krajobraz, powstało miejsce, które nie potrzebuje intensywnej pielęgnacji ani obecności człowieka, by przetrwać – wręcz przeciwnie, najlepiej funkcjonuje w rytmie natury, której pozostaje cichym tłem.

Z lasu do wody – zagospodarowanie przestrzeni nad jeziorem Lampasz – metryczka projektu

Lokalizacja: woj. warmińsko-mazurskie / Polska
Projekt: INDO Architekci 
Realizoator: Orzeł Kościelisko
Typ: zagospodarowanie przestrzeni
Rok: planowany

Podoba Ci się nasza działalność ? Postaw kawę dla Grupy Sztuka Architektury!