Dom na skarpie z ogrodem i widokiem na Wisłę –Nagroda Roku SARP 2025

Na łagodnym zboczu opadającym ku szerokiej wstędze Wisły powstał dom, który w niezwykły sposób wtapia się w otoczenie. Jego architektura nie dominuje nad terenem, lecz staje się jego częścią, a ogród nie jest tu osobnym założeniem, tylko kontynuacją naturalnej skarpy. Właśnie ta subtelna integracja budynku z zielenią została doceniona przez jury Nagrody Roku SARP 2025. Zamiast tradycyjnego ogrodzenia i wyraźnych granic, mamy tu miękkie przejścia, w których architektura, krajobraz i roślinność przenikają się wzajemnie, tworząc spokojną przestrzeń do życia i obserwacji zmieniającej się przyrody.

Roślinność wpisana w naturalny kontekst

Teren otaczający budynek został potraktowany z wyjątkową wrażliwością. Architekci pozostawili naturalny charakter skarpy, która opada ku rzece łagodnym, zielonym spadkiem. Dach budynku przechodzi w gęstą, dziką łąkę – porastają go gatunki roślin rodzime, takie jak trawy wysokie, kostrzewy i macierzanka, tworzące miękką, wielowarstwową strukturę zmieniającą się wraz z porami roku. Pomiędzy roślinami pojawiają się samosiejki typowe dla nadrzecznych zboczy, dzięki czemu całość nie sprawia wrażenia sztucznie zaprojektowanego ogrodu, a raczej naturalnego fragmentu krajobrazu.

Kształtowanie widoków i relacja z otoczeniem

Z tarasów i przeszkleń rozciąga się szeroki kadr na Wisłę oraz porośnięte roślinnością zbocza po przeciwnej stronie rzeki. Układ ogrodu podporządkowano tym widokom – niższe partie obsadzono niższymi trawami, natomiast wyżej znalazły się krzewy i drzewa, które nie zasłaniają perspektywy, lecz subtelnie ją kadrują. Wzdłuż stalowych obrzeży prowadzących na patio pozostawiono luźne grupy krzewów, które z czasem rozrosną się w naturalne osłony. Dzięki temu, mimo ingerencji człowieka, ogród zachowuje wizualną lekkość i spójność z szerszym pejzażem nadrzecznym.

Zobacz też: Nowoczesny ogród z basenem – projekt eleganckiej strefy relaksu

Detale materiałowe i subtelne rozwiązania

Elementy konstrukcyjne, takie jak obrzeża z cortenu, podkreślają linię skarpy, a jednocześnie stanowią ramę dla roślinności. Na drewnianych tarasach, otoczonych miękkimi trawami i sosnami przycinanymi w formy lekkich obłoków, można obserwować zmieniające się światło i kolorystykę krajobrazu. Projektanci zadbali, by żaden z zastosowanych materiałów nie konkurował z naturą – stal o ciepłym rdzawym odcieniu, ciemne drewno i szklane tafle płynnie łączą się z zielenią. Powstała przestrzeń, która pozwala odczuć bliskość natury i obserwować jej sezonowe przemiany z każdego miejsca ogrodu.