Ogród z kamienną ścieżką i balią kąpielową

Projekt „The Garden of Silence”, autorstwa Romaniuk Studio we współpracy z Yono Architecture, to przykład głębokiego zrozumienia zależności między architekturą a przyrodą. Założenie zostało zlokalizowane w lesistej przestrzeni, której naturalny charakter nie został zaburzony, lecz wzmocniony przez świadome decyzje projektowe. Bryła domu, o oszczędnej, geometrycznej formie i elewacji z pionowych, drewnianych lameli, wpisuje się w istniejące ukształtowanie terenu, nie dominując nad otoczeniem. Materiały wykończeniowe – głównie drewno, kamień i szkło – podkreślają naturalny kontekst przestrzeni. Całość oparta jest na wyraźnym podziale funkcjonalnym, z wyraźnie zaznaczonymi strefami prywatności i wypoczynku, płynnie przechodzącymi w otaczającą zieleń.

Ogród jako przestrzeń kontemplacji

Kluczowym elementem koncepcji jest ogród, który pełni rolę przestrzeni wyciszenia, sprzyjającej refleksji i relacji z naturą. Zamiast klasycznych trawników i intensywnego modelowania terenu, zastosowano miękkie, organiczne formy ścieżek, żwirowych nawierzchni i naturalnych przejść między strefami. Ścieżki z płaskich kamieni prowadzą użytkownika ku centralnym elementom – saunie ukrytej wśród drzew oraz drewnianej balii kąpielowej, subtelnie wkomponowanej w teren. Wybór tych form wskazuje na inspirację nordycką tradycją korzystania z natury jako źródła odnowy fizycznej i psychicznej. Obecność dużych głazów narzutowych i nieregularnych struktur skalnych podkreśla pierwotny charakter przestrzeni, a brak hałaśliwych elementów infrastruktury sprzyja osiągnięciu atmosfery ciszy.

Zobacz też: Słoneczny ogród pełen traw ozdobnych

Roślinność i lokalne ekosystemy

Projekt ogrodu wykorzystuje w pełni potencjał lokalnej flory. Dobór roślin ograniczony został do gatunków rodzimych, odpornych na warunki siedliskowe, co pozwala ograniczyć konieczność ingerencji człowieka. Zamiast trawnika zastosowano naturalne runo leśne, uzupełnione kępami wysokich traw i bylin o delikatnych sylwetkach. Wśród nasadzeń znajdują się m.in. paprocie, turzyce, krzewy jagodowe oraz drzewa liściaste i iglaste – klony i świerki, które już wcześniej rosły na działce, a teraz stały się tłem dla nowej aranżacji. Zieleń nie została uporządkowana w sposób formalny, lecz przyjęła układ przypominający naturalne zbiorowiska roślinne. Dzięki temu ogród nie tylko pełni funkcję estetyczną, lecz także wspiera bioróżnorodność, stając się schronieniem dla owadów, ptaków i drobnych ssaków. Projektując kompozycję roślinną, zadbano również o jej zmienność sezonową – przestrzeń żyje, zmieniając kolory, faktury i zapachy w rytmie natury.

Balia kąpielowa jako element funkcjonalny

Jednym z charakterystycznych elementów realizacji jest wolnostojąca balia kąpielowa, zlokalizowana w pobliżu kamiennego tarasu i otoczona roślinnością. Jej konstrukcja oparta jest na cylindrycznej formie obudowanej pionowymi deskami z drewna. Balia została częściowo zagłębiona w podłożu i usytuowana na granicy dwóch poziomów terenu, co pozwoliło na wygodne dojście po niskich stopniach i zachowanie czytelnego podziału przestrzeni. Zastosowane rozwiązania materiałowe są spójne z resztą projektu – drewno o naturalnym wykończeniu i stonowana kolorystyka nie odcinają się wizualnie od otoczenia. Balia pełni funkcję użytkową przez cały rok, stanowiąc uzupełnienie strefy regeneracyjnej, w której znajduje się również sauna. Dzięki lokalizacji wśród zieleni, zapewniona została osłona wizualna i akustyczna, a sam obiekt nie zakłóca kompozycji ogrodu. Jest to przykład praktycznego rozwiązania o prostym, lecz przemyślanym charakterze.