Oak Park Edible Prairie – jadalny ogród preriowy w sercu Iowa - Świat

W 2024 roku powstała koncepcja ogrodu inspirowanego prerią dla Oak Park – restauracji łączącej kunszt kulinarny z autentyczną gościnnością regionu Środkowego Zachodu. Projekt został oparty na interpretacji rodzimych krajobrazów Iowa, w których tradycje upraw, zbiorów i użytkowania roślin stanowiły od wieków integralną część życia mieszkańców. Kluczową rolę odegrało tu nie tylko przeniesienie estetyki prerii do przestrzeni miejskiej, lecz także włączenie roślin o właściwościach kulinarnych, aromatycznych i leczniczych. Dzięki temu ogród staje się nie tylko elementem kompozycji krajobrazowej, ale żywą spiżarnią – miejscem zbioru i pielęgnacji, które współtworzy tożsamość Oak Park i wzbogaca doświadczenie gości już od momentu przekroczenia progu.

Rozwiązania projektowe i techniczne

Na powierzchni około 550 m² zaplanowano kompozycję roślin ujętą w strukturę trójwarstwową: rośliny mateczne tworzące bazę przestrzenną, warstwę strukturalną z krzewami i drzewami o jadalnych owocach oraz tak zwane winiety – akcentowe nasadzenia o zmiennej dynamice sezonowej. Projekt odpowiadał na szczególne warunki terenu – dawny parking z zagęszczonym podłożem wymagał dogłębnej rekultywacji gleby i zaplanowania delikatnych zmian mikroreliefu, aby zapewnić optymalne nawodnienie i rozwój korzeni. Układ ścieżek w formie łagodnych pętli umożliwia płynne przemieszczanie się między strefami ogrodu, a jednocześnie zachowuje największą możliwą powierzchnię uprawną w centralnej części założenia. Tak wyznaczony rytm przejść został dodatkowo wzmocniony poprzez kadrowanie widoków z okien restauracji oraz tarasu.

Zobacz też: Jezioro miejskie w austriackim Horn

Gatunki zastosowane w Oak Park Edible Prairie

W kompozycji jadalnego ogrodu Oak Park wykorzystano zestaw roślin wybranych pod kątem odporności, wartości użytkowej oraz walorów estetycznych, które budują sezonową zmienność rabat inspirowanych prerią.

W grupie bylin dominują takie gatunki jak liatra kropkowana, znana z dekoracyjnych, smukłych kwiatostanów, oraz penstemon gładki, ceniony za delikatne, rurkowate kwiaty i łatwość utrzymania. Na rabatach pojawia się również floks wiechowaty i floks piaskowy, które wprowadzają wyrazisty, pastelowy akcent w okresie letnim. Nie zabrakło rudbekii o intensywnie żółtych koszyczkach ani astera wydłużającego sezon kwitnienia aż do jesieni.

Warstwę roślin użytkowych i aromatycznych reprezentuje pysznogłówka Bradbury’ego, pysznogłówka dęta i pysznogłówka kropkowana, wszystkie cenione zarówno w kuchni, jak i w ziołolecznictwie. Pojawiła się także komosa wirginijska oraz rumianek pospolity i rumianek bezpromieniowy, wprowadzające aromatyczny wymiar upraw. Uzupełnieniem są mięta polna oraz konwalnik dwukwiatowy, wzbogacające paletę zapachową i jadalną ogrodu.

W kompozycji strukturalnej zastosowano również takie gatunki jak słonecznik Maximiliana, ostróżka wielka czy złocień sztywny, które nadają pionowy rytm rabatom, a także goździk królewski o intensywnie czerwonych kwiatach. Nie bez znaczenia jest obecność trzykrotki wirginijskiej i fiołka błękitnego, wprowadzających bardziej naturalistyczny charakter w niższej warstwie ogrodu.

Tak dobrany zestaw gatunkowy buduje nie tylko walory wizualne, ale przede wszystkim spójny, użytkowy krajobraz, odwołujący się do tradycji zbioru, uprawy i kulinarnego wykorzystywania roślin w kulturze prerii Środkowego Zachodu.

Perspektywa użytkowa i przyszłość ogrodu

Już w pierwszym sezonie funkcjonowania ogród rozpoczął dialog z kuchnią restauracji, dostarczając ziół, przypraw i świeżych dodatków wykorzystywanych w autorskich kompozycjach menu. Goście mają możliwość poznania roślin w ich naturalnym cyklu wzrostu i docenienia wielowymiarowości smaku, który wywodzi się z lokalnego krajobrazu. Projekt stawia pytania o rolę ogrodów w przestrzeni publicznej – nie tylko jako dekoracji, ale jako żywego, produktywnego elementu środowiska. Dzięki otwartości na zmiany sezonowe i udział ludzi w pielęgnacji oraz zbiorach, ogród jadalny przy Oak Park nie stanowi zamkniętej formy, lecz zmienia się wraz z użytkownikami, stając się nośnikiem historii, wspólnoty i wartości zakorzenionych w kulturze regionu.