Ogród z pergolą i wgłębnikiem

Dawne oczko wodne w przydomowym ogrodzie zostało przekształcone w nowoczesną, funkcjonalną strefę wypoczynkową, stanowiącą atrakcyjne uzupełnienie przestrzeni mieszkalnej. Realizacja, zlokalizowana w otoczeniu zabudowy jednorodzinnej, opiera się na wyważonym połączeniu nowoczesnych rozwiązań konstrukcyjnych z naturalnym charakterem roślinności. Kluczowym aspektem projektu było wykorzystanie istniejącej struktury ogrodu oraz umiejętne wpisanie nowych elementów w jego kompozycję.

Rozwiązania przestrzenne w ogrodzie z wgłębnikiem

Głównym elementem kompozycyjnym nowo zaprojektowanej przestrzeni jest wgłębnik z dużą, drewnianą ławą, zlokalizowany w części centralnej ogrodu. Konstrukcja składa się z kilku prostokątnych ram z drewna, które porządkują przestrzeń, jednocześnie stanowiąc współczesny akcent architektoniczny. Ramy pełnią funkcję zarówno estetyczną, jak i praktyczną – optycznie wydzielają strefę relaksu oraz budują jej wyrazistą geometrię.

Posadzka tarasowa została ułożona z płyt betonowych o gładkiej fakturze, przeplatanych pasami drobnego żwiru, co nadaje kompozycji rytm i lekkość. Drewniane elementy wykończeniowe ław oraz obrzeży tarasu korespondują z ramami konstrukcyjnymi, podkreślając spójność materiałową całej realizacji. Tego typu dobór materiałów nie tylko wzmacnia estetykę założenia, lecz także zapewnia trwałość w warunkach zewnętrznych.

Zobacz też: Ogród z naturalnym stawem kąpielowym

Oświetlenie w formie minimalistycznych słupków z oprawami skierowanymi ku dołowi umożliwia korzystanie z ogrodu po zmroku. Subtelne światło akcentuje strukturę ram i fakturę roślinności, nie zaburzając przy tym nocnego charakteru ogrodu. Staranny dobór lokalizacji opraw sprzyja budowaniu kameralnej atmosfery, istotnej dla funkcji wypoczynkowej przestrzeni.

Roślinność i funkcja użytkowa

Kompozycja roślinna ogrodu została opracowana w sposób umożliwiający uzyskanie atrakcyjnych efektów wizualnych przez cały sezon wegetacyjny. Wokół nowo powstałej strefy relaksu dominują byliny o lekkiej, zwiewnej strukturze oraz rośliny o wyrazistej kolorystyce. Zastosowanie gatunków o zróżnicowanych terminach kwitnienia pozwala na płynne zmiany nastroju ogrodu w rytmie pór roku. Dominują tu trawy ozdobne, przede wszystkim stipy, ostróżki, drobne róże i rośliny zadaraniające.

Tłem dla nowej aranżacji pozostaje dojrzały szkielet roślinny ogrodu, złożony z krzewów i drzew o ugruntowanej strukturze przestrzennej. Dzięki temu już w pierwszym sezonie po zakończeniu prac ogród prezentuje spójny i w pełni rozwinięty charakter. Taki sposób kształtowania zieleni pozwala na osiągnięcie wysokiej estetyki bez konieczności wieloletniego oczekiwania na efekty wzrostu roślin.