Leśny ogród bez trawnika

Plan leśnego ogrodu powstał z myślą o pełnym poszanowaniu dla istniejącego środowiska – gęstego lasu sosnowego w bezpośrednim sąsiedztwie jeziora. Kluczową decyzją projektantki Kingi Madej było całkowite zrezygnowanie z trawnika, co pozwoliło utrzymać naturalny charakter miejsca i ograniczyć zapotrzebowanie na wodę oraz pielęgnację. Teren, choć niełatwy ze względu na strukturę korzeni i przepuszczalne podłoże, został potraktowany jako baza do stworzenia ogrodu o niskim stopniu ingerencji. Zachowano istniejące drzewa, projektując przestrzeń wokół nich i wkomponowując nowe elementy w naturalny układ leśnej flory. Dzięki temu planowany ogród nie tylko zachowuje swój pierwotny mikroklimat, ale również zyskał funkcję użytkową bez naruszenia układu ekologicznego.

Strefy funkcjonalne i elementy architektoniczne

Leśny ogród bez trawnika podzielono na kilka wyraźnie określonych stref, pełniących różne funkcje użytkowe. Centralnym elementem założenia jest wyniesiony taras z naturalnego drewna, usytuowany w taki sposób, by zapewnić panoramiczny widok na jezioro. Konstrukcja unosi się ponad nierównym terenem, co ogranicza konieczność ingerencji w system korzeniowy drzew. Taras przeznaczony jest do praktykowania jogi i odpoczynku, a jego lokalizacja pozwala na korzystanie z przestrzeni o różnych porach dnia, w zmiennym oświetleniu leśnym. W drugiej części ogrodu zaprojektowano kamienny taras wypoczynkowy – jego nawierzchnię wykonano z płyt o nieregularnych krawędziach, zestawionych z zielenią okalających nasadzeń. Taras wyposażono w lekki, modułowy zestaw mebli ogrodowych oraz mobilne zadaszenie w formie żagla przeciwsłonecznego, które może być demontowane sezonowo. Wzdłuż całego założenia prowadzi ścieżka z wodoprzepuszczalnego materiału, który umożliwia zachowanie naturalnej gospodarki wodnej w glebie, minimalizując ryzyko jej przesuszenia.

Zobacz też: Ogród leśny z rzeźbami psów

Roślinność leśnego ogrodu i detale krajobrazowe

Projekt roślinny zakładał wzbogacenie istniejącej szaty leśnej o zróżnicowane formy i tekstury, przy jednoczesnym utrzymaniu naturalistycznego charakteru. Dominującym motywem są tu kompozycje z dużych głazów i paproci, które wizualnie rozbijają przestrzeń, a jednocześnie nawiązują do dzikości otoczenia. W cienistych partiach ogrodu wprowadzono tawułki, barwinek i kępy różnych odmian traw ozdobnych, które dobrze znoszą leśne warunki. Przestrzenie bardziej nasłonecznione wypełniono kosmosami, tworząc lekkość kompozycyjną w wyższych partiach rabat. Całość uzupełnia kompaktowa sauna ogrodowa, umieszczona tak, by zapewniać widok na ogród i maksymalnie wykorzystywać naturalną osłonę drzew przed przegrzaniem. Dzięki selektywnie dobranym gatunkom roślin, elementom architektonicznym z materiałów naturalnych oraz ograniczeniu ingerencji w glebę, ogród tworzy zwartą, spójną całość – zintegrowaną z krajobrazem, a jednocześnie funkcjonalną i komfortową dla użytkowników.