Założenie urbanistyczne opiera się na przejrzystym podziale funkcji oraz integracji nowych elementów krajobrazowych z istniejącą tkanką miejską. Centrum kompozycji stanowi otwarta, amfiteatralna polana z łagodnie opadającymi łukowatymi siedziskami, które pełnią rolę widowni dla wydarzeń plenerowych, a w dni powszednie sprzyjają spontanicznej rekreacji. Układ ten tworzy przestrzeń wielofunkcyjną – dostępną zarówno dla indywidualnych użytkowników, jak i organizatorów wydarzeń kulturalnych. Obok amfiteatru zaprojektowano strefę wodną z niewielkim zbiornikiem, który nie tylko podnosi walory estetyczne założenia, ale wpływa też korzystnie na mikroklimat.

Kompozycja przestrzenna parku została zaplanowana w sposób płynny, z wykorzystaniem miękkich, zakrzywionych linii. Ścieżki piesze i rowerowe omijają główne punkty wypoczynku, tworząc ciągi komunikacyjne bez kolizji z przestrzeniami biernej rekreacji. Obiekty małej architektury rozmieszczono w sposób rytmiczny i logiczny – ich rozmieszczenie sprzyja orientacji w terenie oraz równomiernemu wykorzystaniu całej powierzchni parku. Całość zaplanowano jako otwartą, łatwo dostępną strukturę z licznymi wejściami, co zapewnia użytkownikom swobodny dostęp z różnych stron miasta i pozwala na elastyczne korzystanie z przestrzeni.

Zróżnicowane funkcje i rozwiązania sprzyjające inkluzywności

W założeniu projektowym uwzględniono szerokie spektrum aktywności użytkowników. Przewidziano place zabaw dostosowane do różnych grup wiekowych, wybieg dla psów, strefę gier stołowych, urządzenia do ćwiczeń fizycznych oraz trasę biegową z elementami do treningu kondycyjnego. Tego rodzaju różnorodność funkcjonalna świadczy o uniwersalnym charakterze projektu, który zakłada użytkowanie przez osoby o różnych potrzebach – dzieci, osoby starsze, użytkowników z ograniczoną mobilnością, jak i młodzież. Duży nacisk położono na inkluzywność – nawierzchnie i przejścia zaprojektowano zgodnie z zasadami dostępności, a obszary aktywności zrównoważono przestrzeniami spokojniejszymi, zapewniającymi ciszę i cień.

Zobacz też: Falowany skwer przed hotelem w chińskim Zhengzhou

Jednym z kluczowych elementów projektu jest wprowadzenie zieleni o różnej strukturze i funkcji. Przewidziano nasadzenia ponad 800 drzew i krzewów, w tym roślinności niskiej, średniej i wysokiej. Takie podejście tworzy bogaty, wielopoziomowy ekosystem o wysokim potencjale bioróżnorodności. Zieleń pełni nie tylko funkcję estetyczną, ale także użytkową i ekologiczną – zapewnia cień, pochłania zanieczyszczenia, reguluje wilgotność i stanowi naturalną barierę akustyczną. Dobór gatunków sugeruje odporność na warunki miejskie, co ma znaczenie dla długoterminowego utrzymania założenia.

Estetyka, kolorystyka i charakter przestrzeni

Pod względem estetycznym projekt charakteryzuje się nowoczesnym, minimalistycznym podejściem do formy i detalu. Zastosowane materiały – jasne betony architektoniczne, nawierzchnie mineralne i prefabrykowane siedziska – kontrastują z intensywną zielenią trawnika i koron drzew. Kolorystyka utrzymana jest w jasnych, naturalnych tonach: biel i szarości elementów infrastruktury podkreślają zróżnicowanie zieleni i tworzą przejrzyste tło dla aktywności użytkowników. Woda w sztucznym zbiorniku odbija światło i sylwetki roślin, tworząc zmienny, dynamiczny obraz przestrzeni, który działa kojąco i wpływa na odbiór wizualny całości.

Park miejski w Gondomar w Portugalii – metryczka projektu

Lokalizacja: Gondomar / Portugalia
Projekt: Paulo Merlini Architects
Typ: park miejski
Powierzchnia: 20 000 m²
Rok: 2022

Podoba Ci się nasza działalność ? Postaw kawę dla Grupy Sztuka Architektury!