Ogród miejski ze strefą kąpielową

Realizacja ogrodu zaprojektowanego przez Dagmarę Berent z Aurea Garden to przykład świadomego projektowania zieleni w gęstej zabudowie miejskiej.Na stosunkowo niewielkiej powierzchni udało się stworzyć przestrzeń o wyraźnie rekreacyjnym charakterze, która odpowiada na potrzeby użytkowników w zakresie relaksu, wyciszenia i kontaktu z naturą. Projekt oparto na osiowym układzie komunikacyjnym, prowadzącym użytkownika przez kolejne strefy funkcjonalne: od wejścia, przez pasy roślinności ozdobnej, aż po serce ogrodu – zagłębiony taras wypoczynkowy z miejscem na ognisko oraz minimalistyczną strefę kąpielową. Pod względem kompozycyjnym przestrzeń została zamknięta od zewnątrz ekranami z ciemnych płyt i nasadzeniami w formie buforów, co zapewnia użytkownikom prywatność i odizolowanie od miejskiego zgiełku.

Zróżnicowanie funkcji i materiałów w ogrodzie miejskim

Zastosowane rozwiązania materiałowe są nieprzypadkowe i spójne z estetyką ogrodu – dominują naturalne surowce, takie jak beton architektoniczny, drewno egzotyczne oraz żwir o jasnym uziarnieniu, kontrastujący z roślinnością. Siedziska zostały zintegrowane z betonowymi murkami oporowymi, co pozwoliło ograniczyć liczbę wolnostojących elementów i utrzymać przestrzeń w czystej, uporządkowanej formie. Strefa relaksu z paleniskiem pozwala na spędzanie miłych chwilych w gronie przyjaciół. Po przeciwnej stronie zaprojektowano kompaktowy basen z obrzeżem z kompozytu. Główne miejsce wypoczynku przy basenie stanowią dwa sporej wielkości białe fotele-pufy o miękkich i łagodnych liniach, umieszczone na niewielkim podeście. Obie strefy – wodna i ogniowa – zostały starannie wkomponowane w układ zieleni, dzięki czemu nie dominują nad przestrzenią, a dopełniają jej użytkowy charakter.

Zobacz też: Geometryczny ogród przydomowy

Selekcja roślin i dbałość o sezonowość

Kompozycja roślinna została zaprojektowana z uwzględnieniem efektu sezonowej zmienności, a także różnic w strukturze i kolorystyce. Wprowadzono gatunki takie jak hortensje bukietowe, trawy ozdobne, werbeny patagońskie, bambusy oraz drzewa formowane. Rośliny ułożono warstwowo: niższe partie wypełniają gatunki zadarniające i trawy o delikatnych kłosach, podczas gdy wyższe partie budują pionowe akcenty i pełnią funkcję przysłaniającą. Szczególną rolę odgrywa zieleń nasadzona wzdłuż granicy działki, która pełni funkcję żywej bariery akustycznej oraz optycznej. Całość opiera się na czytelnym rytmie i subtelnym zestawieniu faktur, co nadaje ogrodowi wyważonego charakteru, wpisując go w nowoczesną estetykę krajobrazu miejskiego.