
Zaprojektowany przez Kingę Madej ogród przy zabudowie bliźniaczej to przykład świadomego zagospodarowania niewielkiej przestrzeni z uwzględnieniem potrzeb użytkowników oraz uwarunkowań funkcjonalnych działki. Całość została zaplanowana tak, by wydzielić trzy główne strefy: rekreacyjną, wypoczynkową i użytkową. Dzięki zastosowaniu nawierzchni wodoprzepuszczalnych, układ komunikacyjny oraz powierzchnie tarasowe nie zakłócają naturalnego obiegu wody w gruncie. Wytyczona ścieżka o nieregularnym zarysie oraz taras w formie organicznej ławy terenowej nadają przestrzeni płynności, jednocześnie podkreślając zieleń jako dominujący element założenia.

Ukształtowanie nawierzchni zostało dostosowane do niewielkich różnic wysokości terenu. Zamiast kosztownych niwelacji gruntu wprowadzono subtelnie wyniesiony, wąski pomost z drewna zintegrowany z dwoma niskimi stopniami. Ten zabieg umożliwia płynne przejście między poziomami, poprawiając dostępność i komfort użytkowania. Drewniany tarasik przylega bezpośrednio do wyjścia z budynku, tworząc strefę przejściową między wnętrzem a ogrodem.
Funkcjonalna pergola jako filtr przestrzeni
Znaczącym elementem architektonicznym ogrodu jest pergola o lekkiej konstrukcji drewnianej, osłaniająca główną strefę wypoczynkową. Zadaszenie zostało wyposażone w poziomą roletę rzymską, umożliwiającą regulację ilości światła w zależności od pory dnia i warunków pogodowych. Dzięki przemyślanej geometrii i lokalizacji, struktura nie zacienia nadmiernie elewacji budynku, co pozwala zachować naturalne doświetlenie wnętrz. Pergola tworzy mikroklimat sprzyjający wypoczynkowi i jednocześnie pełni funkcję filtra wizualnego, osłaniając użytkowników przed wzrokiem z zewnątrz.Dodatkowym rozwiązaniem zwiększającym poczucie prywatności są ruchome panele w formie żaluzji. Umieszczone na bocznych ściankach konstrukcji umożliwiają elastyczne kształtowanie stopnia otwartości przestrzeni, jednocześnie tworząc ciekawą grę światła i cienia. Wprowadzenie tych elementów świadczy o dbałości o detale oraz świadomym kształtowaniu relacji między otwartością a intymnością w małej skali.
Zintegrowana zieleń i meble ogrodowe w beżowych odcieniach
Kompozycja roślinna ogrodu w zabudowie bliźniaczej projektu Kingi Madej została ograniczona do zwartej połaci trawnika, którego nieregularny kształt podkreśla układ ścieżek i wprowadza naturalny rytm do uporządkowanej przestrzeni. Trawnik pełni rolę zarówno estetyczną, jak i funkcjonalną – stanowi miejsce do wypoczynku, zabawy lub chwilowej aktywności. W jego obrębie umieszczono dwa leżaki mobilne, dostosowane do warunków zewnętrznych i wpisane w układ projektowy. Strefa zieleni została uzupełniona kompaktowym domkiem gospodarczym, usytuowanym przy ścianie budynku. Jego wykończenie z naturalnego drewna stanowi przedłużenie estetyki pergoli, a lokalizacja sprzyja dyskretnej obsłudze ogrodu bez zakłócania widoku. Całość ogrodzona jest lekkim, ażurowym systemem siatkowym, który zabezpiecza teren bez optycznego zamykania przestrzeni. Dzięki temu projekt osiąga równowagę między prywatnością a otwartością oraz funkcjonalnością a estetyką, oferując użytkownikom przyjazne i efektywne środowisko do codziennego wypoczynku.
Ogród w beżu przy zabudowie bliźniaczej – metryczka projektu
Lokalizacja: Warszawa / Polska
Projekt: Kinga Madej Architekt Krajobrazu
Typ: ogród prywatny
Powierzchnia: 112 m2
Rok: projekt 2025
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Podoba Ci się nasza działalność ? Postaw kawę dla Grupy Sztuka Architektury!
Komentarze