Park kieszonkowy Akademii Bialskiej

Na terenie Akademii Bialskiej im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej powstała nowa przestrzeń dydaktyczna o unikalnym charakterze – kieszonkowy ogród zaprojektowany z myślą o studentach kierunku architektura krajobrazu. Choć jego powierzchnia wynosi jedynie 300 m², projekt uwzględnia liczne funkcje edukacyjne i środowiskowe, co czyni go znaczącym narzędziem w procesie kształcenia.

Park kieszonkowy w Białej Podlaskiej nie jest ogólnodostępnym parkiem miejskim – pełni funkcję zamkniętego laboratorium terenowego. Został zaprojektowany jako przestrzeń praktycznej nauki, w której studenci mają możliwość bezpośredniego kontaktu z różnorodnymi formami zieleni, technikami nasadzeń oraz rozwiązaniami wspierającymi bioróżnorodność w warunkach zurbanizowanych. Autorka projektu, architektka krajobrazu i wykładowczyni Patrycja Niemczuk, wykorzystała niewielką powierzchnię w sposób maksymalnie funkcjonalny. Założenie ogrodu opiera się na połączeniu estetyki z wartością dydaktyczną – każda strefa służy określonemu celowi naukowemu i jest zgodna z aktualnymi trendami projektowania przestrzeni publicznych. Obszar ten stanowi nie tylko wsparcie dla zajęć z dendrologii, fitosocjologii czy ekologii, ale także inspirację dla przyszłych projektantów miejskich ogrodów i terenów zielonych.

Zrównoważone rozwiązania w parku kieszonowym Akademii Bialskiej w praktyce

Kluczowym elementem parku kieszonkowego Akademii Bialskiej jest rabata deszczowa – przykład rozwiązania służącego do zarządzania wodami opadowymi. Obsadzona gatunkami odpornymi zarówno na okresowe zalewanie, jak i suszę, pełni funkcję bufora hydrologicznego oraz żywego laboratorium roślinności adaptacyjnej. Tuż obok znajduje się miniaturowy las Miyawaki – intensywnie zadrzewiona enklawa oparta na japońskiej metodzie przyspieszonego odtwarzania ekosystemów leśnych. Tego rodzaju nasadzenia sprzyjają lokalnemu mikroklimatowi i zwiększają różnorodność biologiczną. W parku kieszonkowym Akademii Bialskiej znalazła się również łąka kwietna – alternatywa dla monokulturowych trawników, zapewniająca pożytek dla zapylaczy i nie wymagająca częstej pielęgnacji. Kolekcja traw ozdobnych prezentuje szeroki przekrój gatunków popularnych we współczesnym ogrodnictwie krajobrazowym. Zastosowano także zielone dachy na elementach małej architektury – m.in. na wiacie i stołach pokazowych – demonstrujące rozwiązania poprawiające retencję wody i obniżające temperaturę powierzchni utwardzonych.

Edukacja oparta na doświadczeniu przestrzennym

Projekt ogrodu zakłada także obecność elementów wspierających edukację ekologiczną i sensoryczną. Umieszczone w terenie domki dla owadów nie tylko sprzyjają ochronie pożytecznych gatunków, lecz stanowią również narzędzie do nauki o zależnościach troficznych w miejskim ekosystemie. Przestrzeń wyposażona została w miejsca do nauki i odpoczynku – ławki, stoły oraz przestrzenie zacienione roślinnością – które umożliwiają prowadzenie zajęć terenowych w komfortowych warunkach. Ogród funkcjonuje jako stały element dydaktyki, ale również może służyć jako miejsce edukacyjnych wizyt zorganizowanych grup szkolnych.