Zieleń i minimalistyczny pawilon na dziedzińcu przy Centrum Kultury Zamek

Przebudowa dziedzińca przed Centrum Kultury Zamek w Poznaniu to przykład interwencji urbanistycznej, która odmieniła przestrzeń o dużym potencjale społecznym. Powierzchnia pełniąca dotychczas funkcję parkingu, została przekształcona w zielony plac miejski, łączący funkcje rekreacyjne, informacyjne i kulturalne.

Zieleń i historia na poznańskim dziedzińcu

Kluczowym elementem projektu autorstwa Aleksandra Wadasa, współpracującego z Pracownią Architektury Krajobrazu Marty Tomasiak, było stworzenie przestrzeni otwartej, a zarazem odizolowanej od zgiełku miasta. Autorzy finalnego projektu zostali wyłonieni w ramach konkursu przeprowadzonego w 2019 r. przez Centrum Kultury Zamek. W ramach realizacji projektu wprowadzono różnorodne nasadzenia drzew, krzewów i pnączy, zwiększających bioróżnorodność oraz wpływających na poprawę mikroklimatu miejsca. Zieleń nie tylko łagodzi monumentalność neoromańskiej architektury zamku, ale także pozwala na lepsze użytkowanie przestrzeni w upalne dni. Na dziedzińcu przed Centrum Kultury Zamek zaprojektowano też liczne siedziska o zróżnicowanej formie, zarówno wolnostojące, jak i zintegrowane z elementami krajobrazu, takimi jak podesty czy wyspy zieleni. Centralnym punktem dziedzińca stała się dekoracyjna sadzawka, zamontowano też deszczownicę i poidełka. Nowy dziedziniec posiada również sporo nawiązań do historii – na jednym z poletek stanął pomnik upamiętniający polskich kryptologów, którzy brali udział w procesie złamania szyfru Enigmy, zachowano też oryginalny wzór posadzki z czasów przebudowy placu w latach wojennych.

Minimalistyczny pawilon

Największą inwestycją przy Centrum Kultury Zamek przeprowadzoną w ramach rewitalizacji jest nowy minimalistyczny pawilon, pełniący funkcję kawiarni oraz punktu informacyjnego. Jego forma, choć kontrastująca z historycznym otoczeniem, została zaprojektowana tak, aby wpisywać się w potrzeby współczesnego miasta. Pawilon wzniesiono z materiałów nawiązujących do estetyki zamku, co pozwoliło na uzyskanie spójnego wyrazu architektonicznego. Jego masywna konstrukcja nie tylko organizuje przestrzeń dziedzińca, ale także osłania go od wiatru oraz hałasu ulicy Święty Marcin. Przestrzeń pod budynkiem została częściowo otwarta, co umożliwia organizację wydarzeń plenerowych oraz zwiększa transparentność całego założenia. Koncepcja przebudowy powstała w wyniku szeroko zakrojonych konsultacji społecznych i warsztatów, co pozwoliło na precyzyjne dopasowanie projektu do oczekiwań mieszkańców.