Ogród pokazowy we francuskiej Normandii, znajdujący się w miejscowości Auzouville-sur-Ry nieopodal Rouen to przykład założenia w którym połączona jest francuska miłość do geometrii z nowoczesną modą na ogrodnictwo ekologiczne, maksymalnie naturalistyczne, stosujące lokalną, odporną na warunki atmosferyczne roślinność, której wegetacja nie wymaga sztucznego nawadniania lub też regularnego nawożenia.

W efekcie tego połączenia powstał ogród “postrzępiony”, którego nieregularność wywodzi się z dużej ilości roślin, które wypełniają geometrycznie zaprojektowane rabaty oraz przestrzenie. 

Ogród jest generalnie podzielony na strefy pór roku w których stosuje się roślinność o czasie kwitnienia i wegetacji pozwalającym na budowanie interesujących scenariuszy kolorystycznych.

Ogród wiosenny

W ogrodzie wiosennym kwitnienie zaczyna się w połowie maja - bylina Kamasja Leichtlina robi to w tym samym czasie, co jabłonie. Pod koniec maja kwitną byliny orliki, w czerwcu z czerwienią wkraczają orientalne maki, a wiciokrzewy strzegą wejścia do alei białych wierzbowców. Białe kamasje uzupełniają te barwy o błękity, a ich działanie wzmacniają pelargonie łąkowe i jaskry oraz różowy szczaw owczy.

Ogród letni

W upalne lato w ogrodzie dominują kwadraty ciętego bukszpanu, a przed domem rośnie duża róża bankowa 'Lutea' (jedna z niewielu róż w ogrodzie), której maleńkie bladożółte pompony kwitną od końca kwietnia. Dobór pozostałych roślin podyktowała kompozycja kolorystyczna. Ogrodnicy celowo ograniczyli kolory do czerwieni, złota, pomarańczu i żółci. Ten program realizują krokosmie, szkarłatne dalie, helenium, liliowce, rudbekias, kniphofias, duże roczne słoneczniki, nasturcje i czerwone maki. Całość podkreśla kilka traw dobranych ze względu na kolor liści: miskant 'Ghana' - odmiana o szkarłatnych liściach od połowy lata, wyniosłe ostnice olbrzymie kwitnące od czerwca i panicum 'Squaw' o ciemnoczerwonych liściach na przełomie lata i jesieni. Kwiaty osłaniają przed wiatrami żywopłoty.

Ogród jesienny 

Ma on formę kwadratowej przestrzeni otoczonej żywopłotami z grabu. Rabaty nie mają klasycznych granic, ale dzielą je wąskie ścieżki, które pozwalają prześlizgnąć się przez kępy wysokich roślin i podziwiać je z bliska. Na początku września kwitną białe świece pluskwicy, której towarzyszą duże fioletowe i białe wernonie amerykańskie, potem na plan pierwszy wkraczają astry, w szczególności gatunki i odmiany z drobnymi kwiatami w rodzaju ericoides i cordifolius. Duży miskant 'saturnia' powtarzający się w regularnych odstępach rozjaśnia i reguluje całość swoimi srebrzystymi pióropuszami. Kolejna ładna trawa, achnaterum (trawa diamentowa) potęguje wrażenie w mniejszej skali. Zakrzywione, fuksja-różowe kolce orientalnego rdestu (olbrzymi jednoroczny) dominują tu i ówdzie. Żerują na niej niestrudzenie pszczoły i trzmiele. Krata podtrzymująca rośliny biegnie po surowej, stalowej pergoli opartej o zachodni szczyt domu. Mały, ceglany taras otacza duży stół z bukszpanu. To idealne miejsce, aby w piękne jesienne popołudnia cieszyć się roślinnym spektaklem. 

Oprócz ogrodów związanych z porami roku w założeniu znajdziemy sad oraz ogród kwiatowy. Działa tam także szkółka roślin. 

Podoba Ci się nasza działalność ? Postaw kawę dla Grupy Sztuka Architektury!