Żmijowiec babkowaty należy do rodziny roślin ogórecznikowatych (Boraginaceae). Pochodzi z rejonu Morza Śródziemnego - Południowej Francji i Hiszpanii. Od niedawna polskich ogrodach.

Ze względu na nasz klimat jest to roślina jednoroczna. W krajach Morza Śródziemnego zaliczany jest do roślin dwuletnich (tam też egzemplarze są wyższe). W Polsce osiąga od 30 cm do nawet 60 cm wysokości, ma wzniesiony pokrój. Liście są lancetowate, wydłużone i pokryte włoskami. Łodyga jest dość silna.

Roślina kwitnie od czerwca do października. Kwiaty są niewielkie, fioletowe, niebieskie, karminowe lub białe, zebrane w kwiatostany osadzone na szczytach pędów. Owocem jest czterodzielna, jasnobrązowa rozłupnia. 

Zobacz również: Katalog roślin: Lejcesteria piękna

Żmijowiec babkowaty najlepiej sprawdza się na stanowisku słonecznym, w cieniu słabiej. Lepiej rośnie na glebach mniej żyznych. Wskazane jest podłoże o umiarkowanej wilgotności, lekkiej strukturze, o pH obojętnym i średniej zawartości próchnicy. 

Gdzie najlepiej sprawdzi się żmijowiec babkowaty?

Roślina dobrze komponuje się z rabatami jednorocznymi, wśród innych kwiatów. Jest uniwersalna więc pasuje do duzych i małych ogrodów. Można ją sadzić na skalniakach, obsadzać murki ogrodowe czy sadzić pod oknami budynków. Można ją także uprawiać w pojemnikach.

Podoba Ci się nasza działalność ? Postaw kawę dla Grupy Sztuka Architektury!