W celu ożywienia warszawskiej dzielnicy Praga, zdecydowano się zachęcić młodą populację społeczeństwa do zamieszkania w tej części dzielnicy. Zachęcić do tej części miasta ma odbudowa zakwaterowań dla studentów. W rewitalizacji przestrzeni mieszkaniowej Warszawy architekci skupili się na przeprowadzeniu miejskiego remontu z poszanowaniem charakteru okolicy oraz uaktywnieniu nieużytkowanych i zaniedbanych przestrzeni. Projekt skupia się na odbudowie bloków mieszkalnych wybudowanych w okresie międzywojennym. Kompleks uzupełniony zostanie w place i tereny zieleni, aby zapewnić użytkownikom możliwość rekreacji i odpoczynku.

CZYTAJ RÓWNIEŻ: Poprzemysłowe tereny przekształcone w park

Istniejący charakter dzielnicy został głęboko zakorzeniony w świadomości mieszkańców. Z tego też powodu nie było potrzeby wprowadzania nowej zabudowy lecz skupienie się na wykorzystaniu istniejącego potencjału miejsca. Zabudowie nadano nowe funkcje. Skupiono się na wykreowaniu harmonijnego kontekstu, w którym historyczne wartości zaspokajają potrzeby współczesnego stylu życia. Do istniejącej funkcji mieszkalnej dodano usługi kulturowe, handlowe oraz społeczne, które generują życie i utrzymują balans w użytkowaniu terenu.

CZYTAJ RÓWNIEŻ: Land art w polu kukurydzy

Najistotniejszym elementem projektu jest odbudowa zakwaterowania dla studentów, aby zachęcić i przyciągnąć populację zdolną do wypełnienia przestrzeni nowym, współczesnym tchnieniem. Uzupełnieniem jest zewnętrzna przestrzeń publiczna. Służy jako strefa łącząca obowiązki z przyjemnościami, umożliwia kontakty międzyludzkie i stanowi tło dla życia społecznego. Poprzez zwężenie ulicy Wileńskiej poszerzono dotąd niefunkcjonalne przestrzenie między blokami. Wzmacnia to pozycję terenu i umożliwia zaadoptowanie go do pełnienia nowej, publicznej funkcji.

Obszar podzielono na pięć stref, w których każda oferuje inny rodzaj aktywności społecznej. Wyróżnić można między innymi organizację imprez plenerowych, aktywność sportową, rekreację, odpoczynek, kontakt z przyrodą. Na tereny zieleni przeznaczono 3000 m2, podczas gdy obszar całego projektu obejmuje 15 000 m2. Zainwestowano w estetyczną roślinność poprawiającą odbiór dawnej okolicy. Kolejne 5000 m2 poświęcono na rozwijanie przestrzeni publicznych pokrytych nawierzchnią z kamiennego bruku. W elewacjach budynków pojawia się również cegła oraz drewno. Całość założenia skomponowana jest w spójną całość.

mgr inż. arch. kraj. Joanna Magdalena Pracka

Źródło: http://www.archilovers.com/projects/59113/rehousing.html

Podoba Ci się nasza działalność ? Postaw kawę dla Grupy Sztuka Architektury!