Zbieranie wody deszczowej to starożytna praktyka z mnóstwem korzyści. Opiera się o gromadzenie i przechowywanie wody opadowej pochodzącej zazwyczaj z dachów do późniejszego wykorzystania. Schemat zbierania wody może odbywać się w zakresie bardzo prostym w formie beczek ostawionych pod rynnami bądź w systemie bardziej skomplikowanym polegającym na podłączeniu pojemników do instalacji hydraulicznej budynku. Techniki te są popularne w szerokim zasięgu demograficznym, rozpoczynając na ogrodnikach wiejskich, aż po osoby mieszkające w ośrodkach miejskich.
Oszczędne obchodzenie się z wodą to przykład doskonałej praktyki zrównoważonej gospodarki wodnej. Oferuje szereg korzyści ekologicznych i ekonomicznych. Początkowo zbieranie wody deszczowej pomaga kontrolować wodę opadową, co zmniejsza ryzyko erozji w ogrodach i wokół rynien spustowych. Minimalizuje również wpływ na lokalną infrastrukturę wodną i pomaga zmniejszyć zagrożenie powodziowe.
Zgromadzona woda deszczowa służy do nawadniania krajobrazu, podlewania roślin i ogrodów, spłukiwania toalet, prania, mycia samochodów, mebli ogrodowych, tarasów, a nawet do picia i kąpieli. Aby woda była zdatna do picia należy również zaopatrzyć się w instalacje oczyszczającą. Przeciętny dach domu o powierzchni 1000 m2 może zebrać 600 galonów na cal deszczu. To wystarczająca ilość wody do wypełnienia około 15 wanien. Dodatkowo, niektóre społeczności oferują rabaty i obniżone opłaty dla właścicieli domów, którzy praktykują zbieranie deszczówki.
Należy pamiętać, iż przyszła funkcja jaką ma pełnić zbierana woda narzuca sposób instalacji. Systemy te są odmienne dla podlewania ogrodu jak i wykorzystania wody wewnątrz domostwa – toalety, kąpiele. Chociaż różnią się one pod względem wielkości, złożoności i funkcji, wszystkie są zależne od wspólnych czynników:
- 1. ZASIĘG: to obszar, który jako pierwszy ma kontakt z wodą deszczową, najczęściej dachy budynków.
- 2. SYSTEM PRZEKIEROWANIA: odnosi się do elementów transportujących wodę z dachu do miejsca przechowywania, są to rynny lub rurociągi.
- 3. SYSTEM PRZECHOWYWANIA: pojemniki gromadzące wodę do późniejszego wykorzystania, zazwyczaj beczki, zbiorniki, cysterny.
- 4. SYSTEM DYSTRYBUCJI: odnosi się do elementów, które wprost ze zbiornika dostarczają wodę do bezpośredniego użytkowania (konewki, podziemny system nawadniania, spłukiwanie toalet)
W konsekwencji otrzymuje się świetny sposób na utrzymywanie wody deszczowej wolnej od zanieczyszczeń, jeśli postępuje się zgodnie z harmonogramem sezonowych działań. Należy pamiętać o doglądaniu wszystkich komponentów systemu zbierania wody deszczowej w celu zapewnienia jak najdłuższej trwałości elementów.
Mgr inż. arch. kraj. Joanna Magdalena Pracka
źródło: http://www.custommade.com/blog/rainwater-harvesting/
Podoba Ci się nasza działalność ? Postaw kawę dla Grupy Sztuka Architektury!
Komentarze