Panel I: «Zwarte miasto»

Warszawa: Przed II wojną światową Warszawa była miastem o bardzo intensywnej zabudowie w XIX- wiecznym stylu: zwarta i pierzejowa, była częściowo doświetlona tylko przez niewielkie wewnętrzne dziedzińce.  W ówczesnym czasie zarówno gęstość zabudowy jak i przeludnienie stanowiły problem. Zniszczenia powstałe w wyniku wojny i okupacji przyniosły miastu straty porównywalne z trzęsieniem ziemi. Z kolei podczas rządów komunistycznych kraj został upaństwowiony i wcześniejszy podział gruntów stracił znaczenie. Odbudowane na nowo miasto oddaje w głównej mierze idee modernistycznej urbanistyki. Dzisiaj w Warszawie przeplatają się rozmaite wzorce urbanistyczne. Razem z postsocjalistycznym chaosem i brakiem planowania przestrzennego powstał krajobraz miejski pełen rozdźwięków i luk, które wciąż mogą zostać wypełnione.

Zurych: Miasta w Szwajcarii zostały uchronione przed zniszczeniami wojennymi. Jednakże i tutaj gęsto zabudowane XIX- wieczne dzielnice stanowiły problem, który można spotkać w modernistycznej zabudowie na peryferiach miasta. Po stuleciach ucieczki z miast, stały się one na nowo atrakcyjnymi miejscami do mieszkania oraz pracy i przyciągają wielu ludzi. Zwarta zabudowa stała się ważnym celem urbanistycznym. Przykładem jest dzielnica Europaallee przy Dworcu Głównym w Zurychu, która wnosi do miasta nowy wymiar. Zagęszczenie dotyczy również osiedli okresu powojennego a także dzielnic willowych przy Zürichberg.

Dyskusja: Co oznacza: «zwarte miasto»? Jaka jest relacja gęstości (intensywności) zabudowy, do jakości życia? Czy Warszawa powinna dążyć do zagęszczenia swojej zabudowy? Jak można by tego dokonać? Jakie są doświadczenia Szwajcarii w zakresie intensyfikacji zabudowy? Co o tym sądzą mieszkańcy?

Eksperci:
PL: Sławomir Gzell. Profesor Urbanistyki, Wydział Architektury, Politechnika Warszawska
CH: Kees Christiaanse, Autor koncepcji urbanistycznej Europaallee w Zurychu, Profesor Architektury i Urbanistyki,  ETH Zurych
Moderator: Grzegorz Piątek, Architekt, Krytyk Architektury, Kierownik Centrum Architektury, Bogna Świątkowska, Fundacja Nowej Kultury Bęc Zmiana

Wieczór:
Networking cocktail – Ambasada Szwajcarii w Polsce, Al. Ujazdowskie 27 – impreza dla zaproszonych gości

Piątek, 11 kwietnia 2014, godz. 18.00 – 20.00

Panel II: «Budynki wysokie w mieście»

Warszawa: W ostatnich dwudziestu latach powstało w Warszawie wiele wieżowców. Razem tworzą one panoramę, która stała się już symbolem polskiej stolicy. Większość drapaczy chmur znajduje się na tyłach Pałacu Kultury i Nauki, natomiast kilka powstało w mniej atrakcyjnych lokalizacjach.

Zurych: Wieżowce, chociaż w mniejszym stopniu, ale to temat dotyczący również Zurychu. Na obszarze zabudowy Zürich West – dawnym obszarze przemysłowym – jak również w innych miejscach powstały liczne wieżowce, które zmieniły oblicze miasta.

Dyskusja: Dlaczego w obu miastach budowane są budynki wysokie? Jaką rolę odgrywają one w krajobrazie miejskim? Jakie jest zagrożenie dla obrazu miasta? Dlaczego wielu warszawiaków chce mieć jak najwięcej wieżowców – a dlaczego wielu Szwajcarów jest raczej sceptycznych w tej kwestii?

Eksperci
CH: Pascal Hunkeler, Urząd ds. Urbanistyki Miasta Zurych
PL: Michał Borowski, Architekt, Naczelny Architekt m.st. Warszawy 2003–2006
Moderator: Dariusz Bartoszewicz, Dziennikarz «Gazeta Stołeczna», Bogna Świątkowska, Fundacja Nowej Kultury Bęc Zmiana

Wieczór:
Klubokawiarnia SOLEC 44, ul. Solec 44 – wstęp wolny dla uczestników konferencji

Sobota, 12 kwietnia 2014, godz. 14.00 – 16.00

Panel III: «Rozpraszanie się zabudowy – wyzwanie dla naszych miast»

Warszawa/Polska: Budowa domu jednorodzinnego w zielonej okolicy jest marzeniem wielu. Tysiące takich domów powstało i powstaje w okolicach Warszawy. Marzenie się spełniło, ale zaczyna się koszmar: codzienne korki uliczne, brak infrastruktury komunikacyjnej, długa droga do szkoły, po zakupy itd. Ponadto niepohamowana konsumpcja otoczenia oszpeca nieodwracalnie krajobraz. Na płaszczyźnie politycznej wciąż nie są podejmowane żadne działania, w celu powstrzymania takiego stanu rzeczy.

Zurych/Szwajcaria: Również w Szwajcarii wielu marzy o własnym domu za miastem. Jednakże im dłużej, tym trudniej zrealizować to marzenie – zarówno z powodu szybujących w górę cen gruntu jak również ze względu na politykę przestrzenną.  Zamieszkiwany przez 1,4 mln mieszkańców Kanton Zurych jest największym kantonem Szwajcarii. Obok Regionu Genewa/Lozanna aglomeracja Zurychu należy do najbardziej dynamicznych regionów kraju. Do 2030 roku liczba mieszkańców wzrośnie o około 200 000. Zgodnie z kantonalną koncepcją zagospodarowania przestrzennego 80 procent z nich powinno osiedlić się na już zamieszkanych obszarach. Ponadto inicjatywa społeczna przyjęta   w 2012 roku zabrania przekształcania obszarów zielonych w osiedla.

Dyskusja: Jak można powstrzymać rozpraszanie się zabudowy? Jak można tworzyć godną przestrzeń życiową, nie niszcząc przy tym otaczającego nas krajobrazu? Lub całkiem inaczej: czy potrzeba posiadania własnego domu jest warta aż tak wysokiej ceny? Czy może rozpraszanie się zabudowy przy tak dużej ilości wolnych terenów pod miastem nie jest w ogóle istotnym problemem?

Eksperci:
PL: Grzegorz Buczek, Wiceprezes Towarzystwa Urbanistów Polskich TUP
CH: Wilhelm Natrup, Główny Planista Kantonu Zurych
Moderator:  Łukasz Pietrzak i Werner Huber, Hochparterre (szwajcarskie czasopismo o architekturze i planowaniu), Bogna Świątkowska, Fundacja Nowej Kultury Bęc Zmiana

Wieczór:
Impreza zamykająca w klubie SZTUKI&SZTUCZKI, ul Szpitalna 6/8A – wstęp wolny dla uczestników konferencji

Więcej: sarp.warszawa.pl