Modernizacja ulicy Daszyńskiego we Wrocławiu to fragment modelowego projektu przystosowania miasta do zmian klimatu poprzez zastosowania rozwiązań opartych na naturze. Inwestycja została zrealizowana w oparciu o projekty biur pod kierunkiem Dworniczak Architektura Krajobrazu oraz Tecla Architektura i Urbanistyka

Cały projekt obejmował modernizację sześciu podwórzy oraz Zielonej Ulicy na terenie Wrocławia. Panowanie było oparte o dane z konsultacji społecznych oraz współpracę z jednostkami miejskimi.  

Założeniem modernizacji ulicy Daszyńskiego była maksymalizacja efektu przy minimalizacji nakładu w ramach dostępnego budżetu.

Badania przedprojektowe dla planu Zielonej ulicy

W ramach badań przedprojektowych wskazano główne problemy na ul. Daszyńskiego, takie jak:

– wzrastający ruch samochodów i przekraczanie prędkości pojazdów, skutkujące zwiększonym hałasem, emisją spalin, wznoszeniu kurzu i pogorszeniem bezpieczeństwa w przestrzeni publicznej;

– szczelna, zabetonowana przestrzeń gdzie niewykorzystana woda opadowa płynie do kanalizacji, a nagrzewająca się powierzchnia betonu, kamienia i blachy aut generuje miejską wyspę ciepła;

– brak zieleni i przestrzeni publicznych – dominacja szarej kostki i betonu, zbyt rozległa niewykorzystana przestrzeń skrzyżowania, samochody zaparkowane tuż przy skrzyżowaniach niezgodnie z przepisami.

Zastosowane rozwiązania miały spowodować zmniejszenie prędkości i dostosowania się pojazdów do wymogów strefy ograniczenia prędkości. Zawężenie ulicy i wprowadzenie „meandrowania” jest skutecznym i powszechnie stosowanym rozwiązaniem spowalniającym ruch, a co za tym idzie zwiększającym bezpieczeństwo wszystkich użytkowników na drodze. Dodatkowym celem było uporządkowanie parowania na ulicy.

Zmiana organizacji parkowania na ulicy

Jednym z ważniejszych założeń przestrzennych dla ulicy było wprowadzenie zieleni głównie po północnej stronie Daszyńskiego (bardziej nasłonecznionej) a kumulowanie miejsc postojowych w jej południowej części (zacienionej). Zmianę sposobu parkowania wprowadzono dzięki zastosowaniu parkletów.

Parklety są lekkimi konstrukcjami niezwiązanymi z gruntem przewidzianymi na 5-10 lat. Ich funkcją jest zwiększenie bezpieczeństwa na ulicy i wprowadzenie różnych form zieleni. Stanowią one bezpieczny azyl przestrzeni publicznej na ulicy oraz miejsce na rośliny. Częścią parkletów są donice na drzewa, które będą w nich hodowane i po kliku latach mogą być ew. przesadzone w wybrane miejsce. Drzewa w tym czasie spełnią swoją rolę na ulicy oczyszczając powietrze, dając cień i poprawiając mikroklimat.

Drzewa przystosowane do klimatu

Sukcesem projektu jest wprowadzenie drzew w ulicy. Są one poddawane stałej pielęgnacji, w tym przycinaniu oraz formowaniu. Dobór gatunków drzew opiera się na tzw. nativar’ach, czyli rodzimych gatunkach drzew oferowanych na rynku jako odmiany uprawne, tzw. kultywary.

Kultywary to rośliny wyróżniające się walorami użytkowymi uzyskanymi w wyniku zabiegów hodowlanych. W przypadku wybranych klonów jest to wysoka odporność na warunki miejskie: zasolenie, szczelne podłoże, susza, trudne warunki glebowe, zanieczyszczenie powietrza.

Proponowane odmiany to m.in. niższe, znoszące formowanie odpowiedniki polnych klonów rodzimych o płytkim systemie korzeniowym, których kwiaty stanowią źródło nektaru, a także odmiany kwitnące głogów. Dobór nawiązuje do charakteru ulicy, uwzględnia wartości użytkowe i estetyczne. Sposób prowadzenia modułów stanowi płynne przejście od strefy zurbanizowanej (ul. Jedności Narodowej) do strefy bardziej rustykalnej, z obecnymi przed kamienicami ogrodami frontowymi. Wybrane gatunki podkreślają rytm elewacji i zmienność pór roku.

Zielona ulica we Wrocławiu – metryczka projektu

Inwestor: Gmina Wrocław

Projekt: PHU Dworniczak AK, Tecla Architektura i Urbanistyka, Grupa doprzodu, Menthol architects

Wykonawstwo: SPES CITY sp. z o.o

Realizacja: 2018/2019

Fot: Dworniczak Architektura Krajobrazu

Podoba Ci się nasza działalność ? Postaw kawę dla Grupy Sztuka Architektury!