The West Brabant Water Line to seria umocnień wodnych  w południowo-zachodniej Holandii. Ich budowę zainicjował Maurice of Nassau na początku XVII wieku, a dzieło dokończył jego przyrodni brat Frederick Henry. Na początku osiemdziesięcioletniej wojny o niepodległość przeciwko Hiszpanii Holendrzy zdali sobie sprawę, że niżej położone obszary zalewowe tworzą doskonałą ochronę przed wojskami wroga. Zbudowane twierdze, a nawet miasta powstałe na uwodnionych terenach pełniły funkcję obronną. W XIX wieku kompleks został zaniedbany i stał się imponującą ruiną.

Fort de Roovere jest fortem naziemnym, ugruntowanym w pobliżu Halsteren i połączonym z fortem Pinssen. Jest otwarty od tyłu, natomiast przód wieńczą dowie okazałe baszty. Gdy odrestaurowano linię brzegową, szczególną uwagę skupiono na Forcie de Roovere. Gmina Bergen op Zoom zdecydowała się przywrócić do niego dostęp budując most przez całą jego fosę. W 2010 roku, remont fortu rozpoczęto od usunięcia zarośli i pogłębienia starej fosy.

Pracownia RO&AD architecten wyszła z inicjatywą poprowadzenia mostu w poprzek fosy. Z myślą o zachowaniu wartości historycznych jakie niosą ze sobą budynki forteczne zdecydowano się na budowę częściowo zanurzonego  mostu, czyniąc go w ten sposób praktycznie niewidzialnym. Utworzony jest w formie rowu pomiędzy fosą a twierdzą. Jest trudny do dostrzeżenia ze względu na wodę doprowadzoną do krawędzi jego ścian. Jedynie podchodząc bliżej do fosy zauważa się wąskie przejście prowadzące do bram zabudowań. 

Most przyjął nazwę "The Moses Bridge" (Mojżeszowy Most), gdyż wydaje się dzielić wody fosy na dwie części. Jego całkowita powierzchnia wynosi 50m². Pozwala ludziom przejść na poziomie wody w praktycznie niezauważalny sposób. Zazwyczaj ponad taflę wody wystaje jedynie kilka głów. Konstrukcja jest całkowicie wykonana z drewna Accoya i uszczelniona folią EPDM. 

Głównym celem odrestaurowania Fortu było zapewnienie mu dalszego funkcjonowania, aby nie popadł w zapomnienie. 

Zmiana sposobu użytkowania ruin to jeden ze skutecznych sposobów włączenia nieużytkowanych zabudowań do życia. W XXI wieku kompleksy fortec są z pewnością obiektami zainteresowań społeczeństwa oraz dobrym zapleczem dla rozwoju turystyki. Fort de Roovere po odrestaurowaniu pełni funkcję rekreacyjną i leży na linii kilku szlaków pieszych o rowerowych. Całkowity koszt realizacji projektu wyniósł 250.000 euro.

mgr inż. arch. kraj. Joanna Magdalena Pracka

Źródło: http://www.landezine.com/index.php/2011/11/moses-bridge-by-road-architects/

Podoba Ci się nasza działalność ? Postaw kawę dla Grupy Sztuka Architektury!